عوارض کاندوم از دید بسیاری از دانشمندان و متخصصان در حوزه متالوژی، شیمی و مهندسی مواد یک طنز علمی است. اصولا عوارضی برای کاندوم در نظر گرفته نمی‌شود مگر آنکه به حساسیت برخی افراد با احتمال بسیار پایین به لاتکس اشاره شود.
وقتی این موضوع را در اینترنت جستجو می‌کنید در بیشتر منابع معتبر خبری و محتوایی با این جمله مواجه هستید: Condoms have no side effects کاندوم هیچ عوارضی ندارد
در ادامه آمده است: به ندرت، کاندوم‌های لاتکس (لاستیکی) می‌توانند برای افرادی که به لاتکس آلرژی یا حساسیت دارند، تحریک کننده باشند. حتی گاهی اوقات روغن روی انواع خاصی از کاندوم ممکن است تحریک کننده باشد. اگر به لاتکس حساسیت دارید، سعی کنید برند خود را تغییر دهید یا از کاندوم‌های پلاستیکی استفاده کنید.
حساسیت به کاندوم
شاید با این مقایسه موافق نباشید اما به هر حال این مقایسه از سوی نویسنده ارشد وب سایت سازمان بهداشت جهانی انجام شده است. او در بخش پرسش و پاسخ مردمی درباره عوارض احتمالی کاندوم می‌نویسد: واکسن هم گاهی و واقعا گاهی عوارضی دارد اما وقتی بیماری مهم و مهلکی مثل فلج اطفال یا سل در جهان ریشه کن می‌شود، ارزشش را دارد نه؟
یکی از دلایل استفاده از کاندوم، جلوگیری از گسترش بیماری های جنسی و عفونت های مقاربتی است. گاهی یک حساسیت سطحی پوستی برای مدت زمان بسیار کوتاه با احتمال کمتر از 1.5 درصد ممکن است در یک فرد ایجاد شود. آیا چنین عوارض با احتمال پایین را می‌شود مقابل کاهش 76 درصدی گسترش ایدز، کاهش 84 درصدی بیماری‌های عفونی مقاربتی و کاهش 71 درصدی عفونت‌های ویروسی و باکتریال جنسی مقایسه کرد و جدی گرفت؟
مکانیسم حساسیت
آلرژی به لاتکس ناشی از پیوند متقابل آلرژن‌های لاتکس با آنتی بادی‌های اختصاصی IgE است که روی سلول‌های عامل آلرژیک، ماست سل‌ها و بازوفیل‌ها قرار دارند.
این عمل سلول‌ها را فعال می‌کند تا واسطه‌های از پیش ساخته شده مانند هیستامین را آزاد کنند. این فرایند باعث علائم بالینی فوری آلرژی، به ویژه عطسه و خارش می‌شود.
کاندوم به نوعی مانع پیشگیری از بارداری است که از گسترش برخی بیماری های مقاربتی نیز جلوگیری می‌کند.
بیشتر کاندوم‌ها لاتکسی و از یک بخش با نوک مخزن و حلقه پایه تشکیل شده که توسط یک لوله لاتکس نازک به هم متصل شده‌اند. عوارض کاندوم معمولا احتمال پایین دارد و سطحی است.
هر کاندوم دو منطقه top side و downside دارد. هنگامی که کیسه کاندوم باز می‌شود، در سمتی که نوک مخزن به سمت بالا است، بدون هیچ مانع، در بالای آن قرار می‌گیرد. برای استفاده، نوک مخزن بین دو انگشت قرار می گیرد، در حالی که حلقه روی آلت تناسلی در حالت نعوظ می‌چرخد و اصطلاحا رول می‌شود.
کاندوم‌های زنانه از دو حلقه تشکیل شده، یکی با انتهای بسته است که توسط یک لوله لاتکس به حلقه باز و بزرگتر متصل می‌شود. انگشت اشاره در انتهای بسته قرار می‌گیرد که به واژن وارد می‌شود. البته این فرصت نگارشی صرفاً بر روی کاندوم‌های مردانه متمرکز خواهد بود.
درماتیت تماسی تحریکی یک واکنش رایج به لاتکس لاستیک طبیعی است، اما یک آلرژی نیست. علائم شامل بثورات قرمز و خارش دار است که 12 تا 24 ساعت پس از تماس ظاهر می‌شود.
تاریخچه موفق و پیشرو
ایده قرار دادن مواد روی آلت تناسلی برای جلوگیری از بارداری از قرن پانزدهم در آسیا وجود داشت. در قرن شانزدهم در ایتالیا، کتانی خیس خورده روی سر آلت بسته می‌شد. که برای پیشگیری از سیفلیس عالی عمل می‌کرد. اولین استفاده از کلمه «کاندوم» در قرن هفدهم ثبت شد، زمانی که پارلمان بریتانیا نرخ زاد و ولد انگلیس را به صورت کاهشی تشخیص داد و همه چیز را به گردن کاندوم انداخت.
کاندوم های لاستیکی در قرن نوزدهم اختراع شدند و کاندوم‌های لاتکس کمی بعد در اوایل قرن بیستم اختراع شدند. لاتکس از آن زمان به دلیل نازک و شفاف بودن، سهولت تولید و ماهیت غیر متخلخل، ماده انتخابی برای تولیدکنندگان کاندوم بوده است که آن را به یک مانع ایده آل برای خروج مایع جنسی و پیشگیری از STD بیماری‌های عفونی مقاربتی تبدیل کرده است.
برای افرادی که به لاتکس حساسیت دارند، کاندوم‌های مصنوعی (پلی اورتان) و کاندوم‌های غشایی طبیعی (پوست بره) یک گزینه مناسب خواهند بود. کاندوم‌های مصنوعی می‌توانند با روان کننده‌های روغنی و آب به درستی عمل کنند.
کاندوم‌های غشایی طبیعی را می‌توان با هر دو نوع روان کننده نیز استفاده کرد. اما آنها متخلخل هستند و ممکن است در پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی ویروسی مانند HIV، هپاتیت B و ویروس هرپس سیمپلکس کمتر موثر باشند. عوارض کاندوم به این ترتیب تا حد زیادی قابل چشم پوشی است.
بد نیست بدانید که برخی حساسیت‌ها در اولین استفاده از کاندوم رویت می‌شود. این کاندوم اگر بار دیگر مورد استفاده قرار بگیرد، سیستم ایمنی مشکلی با آنتی ژن نخواهد داشت.
درمان حساسیت به کاندوم
هنگامی که پزشک تأیید کرد شما به لاتکس حساسیت دارید، به شما توصیه می‌کند که دیگر از هیچ محصول لاتکسی از جمله کاندوم استفاده نکنید. اگر آلرژی به لاتکس دارید، اما علائم خفیف هستند، پزشک ممکن است آنتی هیستامین‌های بدون نسخه را توصیه کند. که می‌توانید آن را از داروخانه محلی خود خریداری کنید.
اگر علائم تهدید کننده و مهم باشد، به مراقبت های پزشکی فوری نیاز دارید که شامل مراجعه به اورژانس برای تزریق اپی نفرین است.
برای تایید حساسیت به لاتکس، باید تحت معاینه فیزیکی و آزمایش خون قرار بگیرید. آزمایش خون نشان می‌دهد که آیا آنتی بادی لاتکس در بدن شما وجود دارد یا خیر. حساسیت به لاتکس احتمال بسیار کمی دارد و البته در بسیاری از موارد سطحی و حتی غیر قابل تشخیص است.
